Op de weg terug

Tot op dit moment was mijn Erasmus vooral nieuw. Nieuwe vrienden, nieuwe plekken om te zien, nieuwe ervaringen, enzovoort. Door deze grote hoeveelheid aan "nieuw" had ik altijd het gevoel dat mijn avontuur in Belfast nog maar net was begonnen, maar sinds een paar dagen is dat gevoel verandert. Het heeft plaats gemaakt voor het idee dat ik op de weg terug naar Nederland ben en het aftellen naar mijn laatste dag hier is in mijn hoofd begonnen.

Ten eerste komt dit doordat ik simpelweg over de helft ben van mijn aantal dagen van huis ben. Ten tweede komt het doordat mijn stage hier zo goed als afgelopen is, morgen nog een halve dag. Na deze stage begint een drie weken lange paasvakantie gevolgd door een aantal weken van colleges waarin de laatste punten bij elkaar worden gesprokkeld. De laatste reden is het vertrek van de eerste Erasmus student. Niet helemaal eerlijk, want haar vertrek was niet omdat haar tijd er op zitten, maar doordat haar blessure, over gehouden aan een heftig dans ongeluk in een karaokebar, meer zorg nodig had dan ze hier kon krijgen. Bij haar vertrek komt dan ook nog eens het aankomende vertrek van twee Belgische studenten, deze twee vertrekken wel omdat hun Erasmus-tijd er op zit. Sommige Belgische studenten kunnen maar 20 EC's verdienen in het buitenland en zijn hier dan ook maar drie maanden.

Al dat heeft voor mij de weg terug in gang gezet. De drang om veel te ondernemen groeit en dat merk ik ook bij de andere internationale studenten. Er worden druk reizen en uitstapjes gepland voor de aankomende vrije weken, ik ga hoogstwaarschijnlijk met een paar anderen een week naar de Schotse hooglanden.
Ondanks dat het gevoel van tijdnood al is begonnen, moet ik me wel realiseren dat twee maanden meer dan genoeg tijd is om ontzettend veel te zien en ervaren.